वाकड खोड 

 एका झाडाच्या खोडाला

होती वाकडे वाढायची खोड

किती प्रयत्न केले तरी

काहीच निघाली नाही तोड

मित्र आले प्रेमाने बोलले

सूर्यकिरणांनी आपल्या कडे ओढले

जमिनीने पण प्रयत्न केले

तरी हे वाकडे नाही धजले

पाना फुलांना मात्र मिळाली होती सजा

आधारलेल्या वेलींची चालली होती मजा

नात्यांच्या या गुंता गुंतीत

कसला जमाखर्च नुसतीच वजा

वाकडे हि सुरवातीला असते कि हो सरळ

किती उलटे आणि किती सुलटे ,

किती दूर आणि किती जवळ

प्रासंगिक असते ती एक भुरळ

शेवटी खोडाचे काय हो

कुणालाच नसते त्याचे महत्व

फांद्यांच्या गोंधळात

हरवलेले असते त्याचे अस्तित्व

अनंत